Vergoeding
Vanaf 1 januari 2009 komen diagnostiek en behandeling van ernstige dyslexie in het basispakket van de zorgverzekering. De vergoedingsregeling wordt stapsgewijs ingevoerd in de periode t/m 2013. De vergoede zorg in verband met ernstige dyslexie geldt aan het eind van het invoeringstraject (in 2013) in principe voor leerlingen van 7 jaar en ouder in het primair onderwijs en leerlingen van 7 t/m 13 jaar in het speciaal onderwijs.
Komt mijn kind in aanmerking voor een vergoeding van diagnostiek en behandeling van dyslexie?
Wanneer u of de school denkt dat er bij uw kind sprake is van ernstige, enkelvoudige dyslexie moeten er een aantal fases doorlopen worden. We proberen hieronder deze stappen zo goed mogelijk weer te geven.
Overleg tussen school en ouders. U moet weten dat de school in deze de belangrijke rol van verwijzer heeft. Dit wil in dit geval zeggen dat de school moet aantonen dat er bij dit kind sprake is van ernstige, enkelvoudige dyslexie. Er mag bijvoorbeeld geen sprake zijn van ADHD-problematiek en ook bij een milde vorm van dyslexie wordt het onderzoek en de behandeling niet of slechts voor een deel vergoed.
Om aannemelijk te maken dat er bij het kind sprake is van ernstige dyslexie, moet de school een specifiek traject hebben gevolgd (dyslexie-protocol). Dit houdt globaal in dat school de lees- en spellingvorderingen van leerlingen goed moet volgen. Indien er een achterstand wordt geconstateerd moet er door school een gericht zorgtraject worden opgestart. Met andere woorden het kind moet gerichte lees- en spellingoefeningen krijgen en wel een aantal keren per week. Na een bepaalde periode moet deze begeleiding geëvalueerd worden (meetmoment). Na twee begeleidingstrajecten en drie meetmomenten kan er duidelijk worden dat er bij het kind sprake is van een hardnekkig lees- en spellingprobleem.
Indien gebleken is dat er sprake is van blijvende ernstige achterstanden kan de school de ouders adviseren om contact op te nemen met de diagnosticus en/of behandelaar van hun keuze (ouders hebben een vrije keus).
Als ouder kunt u nu het beste even contact opnemen met de zorgverzekeraar en vragen wat de bij hun gangbare procedure is. Soms wordt er door de zorgverzekeraar een machtiging gegeven, maar dit is niet altijd het geval. De dyslexiebehandelaar van uw keuze zal u eerst vragen om het door school ingevulde leerlingdossier aan te leveren. De handtekening van de directeur is hierbij ook belangrijk. Dit geeft nogmaals aan dat de school de belangrijkste verwijzer is. Het leerlingdossier bevat de volgende gegevens:
- Basisgegevens uit het leerlingvolgsysteem
- Een beschrijving van het lees – en spellingprobleem
- Signalering van het lees- en spellingprobleem: datum, toets etc
- Omschrijving van de extra begeleiding
- Resultaten van de extra begeleiding
- Vaststelling van de toenemende achterstand ten opzichte van de normgroep
- argumentatie voor het vermoeden van ernstige dyslexie: aantonen van hardnekkigheid na geboden begeleiding van voldoende intensiteit en kwaliteit;
- Indien bekend, vermelding en beschrijving van eventuele andere (leer)stoornissen.
In het dyslexiebehandelteam wordt het leerlingdossier besproken en gezamenlijk besluiten we dat het kind wel of niet voor een vergoede vorm van dyslexiebehandeling in aanmerking komt. De gz-psycholoog heeft in deze besluitvorming de eindverantwoordelijkheid.
Als het team concludeert dat er gezien de bevindingen van school sprake is van ernstige en enkelvoudige dyslexie vindt er een diagnostisch onderzoek plaats. Het onderzoek bevestigt of weerlegt de diagnose ernstige en enkelvoudige dyslexie.
Indien de diagnose bevestigd wordt kan met de behandeling van dyslexie gestart worden. De kosten worden dan vergoed door de zorgverzekering.
Indien er geen sprak is van ernstige dyslexie worden de kosten van het onderzoek eveneens door de zorgverzekering vergoed, maar de behandeling niet.
Tijdens de behandeling vindt er regelmatig overleg plaats tussen de behandelaar, de ouder en de school.
